Ahlâk

H. Z. Ülken’in kendisine özgü tasnifi ile Ahlâk kuramlarının izahını ve eleştirisini yaptığı, üniversitede öğrencilerinin ve genel okuyucunun yararlanması için hazırladığı bir kitaptır “Ahlâk”.

Eski Yunan’daki sofistik atışmalardan Kant’ın görev ahlâkına, Stoacı ataraxia’dan Darwin’in evrimsel ahlâk anlayışına, Epikuros’un yanlış algılanan haz düşüncesinden Scheler’in değerler etiğine vb. ahlâk konusunda etkili olmuş düşünürlerin görüşleri ele alınırken, ahlâk felsefesinde iki esaslı konu beliriyor: ahlâki hareket, ahlâki fail. Ahlâk ilkelerine, muhtevalarına, tiplerine göre, ve gene bir dünya görüşü olarak ya da ahlâki failin tabiat karşısındaki zihnî davranışına göre ayırımlarda bulunuluyor. Ahlâki seçme ve tercihler ile iradi faaliyet ve değer yargılarının kökenlerine dair analizler yapılırken, burada daima diyalektik, özellikle de natüralist diyalektik göz önüne alınır.

Ahlâki tecrübede ahlâkın dinle ilgisinin, bütün mistik ahlâklarının yanısıra formalist, epistemolojik, fenomenolojik ve bilimci ahlâk teorilerinin de imkânlarını ve yetersizliklerini değerlendiren H. Z. Ülken, bir yandan da felsefi bir disiplin olarak Ahlâk’ın sistematik olarak ele alınışı ve öğretimi konusunda özgün bir yaklaşım sergiliyor.

• Felsefe
• Fiyatı: 26.00 TL
• 324 Sayfa
• Ebat: 15,5 x 23,5
• Mart 2016 
• ISBN: 978-605-9328-03-6

• Ahlâkın Konusu
• Ahlâkî Kesinlik
• Metafizik Ahlâklar
• Metafizik Ahlâkların Tenkidi
• Mistik Ahlâkların Tenkidi Yahut Ahlâkın Dinle İlgisi
• Formalist Ahlâk Teorilerinin Yetmezliği
• Epistemolojik Ahlâk Teorilerinin Yetmezliği
• Fenomenolojik Ahlâk Teorilerinin Yetmezliği
• Bilimci Ahlâk Teorilerinin Yetmezliği
• Normatif Bir Ahlâkın Kurulma Zorunluluğu I
• Normatif Bir Ahlâkın Kurulma Zorunluluğu II
• Normatif Bir Ahlâkın Kurulma Zorunluluğu III
• Ahlâki İdeallik Prensibinin Muhtevası Yahut Maddi Kaideleri I
• Ahlâki İdeallik Prensibinin Muhtevası II
• Ahlâki Fail Olarak Kişilik
• Ahlâkın Hedefi Olmak Bakımından Kişilik (Vazife)
• Ahlâki Fiilin Gelişmesi
• Ahlâki Tatmin
• Yaptırımcılık
• Ahlâki Davranışın Metodu
• Ahlâki Değer ve Hüküm
• Ahlâk Tipleri

Hilmi Ziya Ülken
İstanbul’da, 1901 yılında doğdu. Babası Mehmet Ziya Ülken kimyager dok­tordu. Anne tarafı Kazan’ın tanınmış müderrislerinden Kerim Hazret’e uzanır. İlk bilgileri aile dostu İbn-ül Emin Mahmut Kemal Bey’in sohbetlerinden alır. Hilmi Ziya, ilk öğrenimini “Tefey­yüz” mektebinde; orta öğrenimini İstanbul Sultanî’sinde tamamladı. 
Gençlik yıllarında ateş­li bir Anadoluculuk taraftarıdır. 1919’da Reşat Kayı ile Ana­dolu Dergisi’ni çıkarır. Ana­dolu’nun Bugünkü Vazifeleri birçok eseri arasında ilkidir. 1921’de Mülkiye Mektebi’nden mezun oldu. Ardından İstanbul Edebiyat Fa­kültesi Beşeri Coğrafya Kürsüsü asistanlığına tayin edil­di. Diğer bölümlerin derslerini takip ederek felsefe bölümünden ahlâk-sosyoloji ve felsefe tarihi sertifikaları aldı. Çeşitli liselerde tarih, felsefe, psikoloji ve coğrafya dersleri verdi. Umu­mi İçtimaiyyat ve Türk Tefekkür Tarihi kitaplarıyla ilgi çeken Ülken, 1933 yılında Berlin Üniver­site­si Devlet Kütüphanesi’ne gönderildi. Türkiye’ye dönüşünden hemen son­ra, Edebiyat Fakültesi Türk Tefekkür Tarihi doçentliğine atandı, 1936’da İçtimaî Doktrinler Tari­hî öğretim üyesi oldu. 1940’da Von Aster’in isteğiyle Felsefe Profesörlüğüne, 1944’de İstan­bul Teknik Üniversitesi Mimarlık Bölümü Sanat Tarihi Profesörlüğüne getirildi. 
1957’de Ordinaryüs Profesör oldu. Yaşamının her safhası doymak bilmeyen bir işti­­hay­la kitap ve kütüphanelerin arasında geçti. Yüzlerce ma­kale yazdı, kitaplar hazırladı, çevi­riler yaptı. Fransızca ve Türkçe kitap eleştirileri kaleme aldı. Dergiler yayım­ladı. Sabahattin Eyuboğlu ve Celalettin Ezine ile uzun zaman beraber çıkardık­ları hü­manist karakterdeki İnsan dergisi entelektüel kesimde ses getirdi. Hemen hemen ilgi gös­termediği alan yoktu. Başta İslâm felsefesi, Türk tefekkür tarihi, doktrinler tari­hi, sosyoloji, sistematik felsefe, bilim felsefe­si, mantık, sanat, estetik derslerini okuttu, binlerce öğrenci yetiştirdi. Tüm bunların yanında o, tekdüze bir akademisyen pro­filinin dışındaydı. 
Sanatçı duyarlılı­ğıyla Posta Yolu, Şeytanla Konuş­malar, Yarım Adam adlı romanlarını yazdı. Şiirle ilgilendi. Resimler çizdi. 1918-1920’ler­de kara kalem; 1940-1945 yılları arasında yağlı boya ve 1967-1970 yıllarında kompozisyon çalış­­maları yaptı. Hat sanatıyla uğraştı ve müzik bilgisi son de­rece genişti. 
Hilmi Ziya Ülken, 5 Hazi­ran 1974’de yaşamını yitirmiştir.