Søren Kierkegaard

SØREN AABYE KİERKEGAARD (1813-1855)

1813’te Kopenhag’da doğdu. 1855’te yine Kopenhag’da öldü. Çocukluk ve gençlik dönemleri insanlardan uzak ve yalnız geçti. Annesini, ablalarını, iki ağabeyini henüz yirmi bir yaşını bitirmeden kaybetti. Ortodoks Lutherciliğe çok bağlı olan babasının güçlü kişiliği ve dindarlığının derinlerde yatan melankolisi, tüm hayatı boyunca etkisini sürdürdü.

1841’de doktora tezi İroni Kavramı (Begriff der Ironie)’nı tamamladı. Bundan sonra takma adlarla birçok kitap yayımladı. Yazılarında hem resmî Kilisenin doktrinlerine hem de Hegel’in düşüncelerine saldırıyordu. Amacı, inancın özü açısından öznel olduğunu ileri sürerek Hıristiyanlığı onu karikatürleştiren Hıristiyanlara karşı savunmaktı. Sistematik ve rasyonalist düşüncelerin karşısındaydı. Güçlü ve etkileyici felsefesi, varoluşçuluğun kaynağını oluşturur. Heidegger, Jaspers, Sartre gibi düşünürler ona çok şey borçludur.

Başlıca Yapıtları

Enten-Elller (1843; Ya/Ya da), Frygt og Baeven (1843; Korku ve Titreme), Gjentagelsen (1843; Yineleme), Philosophiske Smuler (1844; Felsefi Kırıntılar), Bebrebet Angest (1844; Kaygı Kavramı), Stadier paa Livets vei (1845; Yaşam Yolunda Aşamalar), Forførens Dagbog (Baştan Çıkarıcının Günlüğü).