Francesco Petrarca
Francesco Petrarca (20 Temmuz 1304 - 18/19 Temmuz 1374)
Yaşadığı dönemin en büyük bilgini sayılan İtalyan hümanist ve şair. Öğrenimine Fransa’daki Carpentras’da başladı. Daha sonra hukuk öğrenimi görmek üzere Montpellier Üniversitesi’ne gönderildi. Ardından öğrenimini Bologna Üniversitesi’nde sürdürdü. Petrarca’nın bilinen ilk şiirleri, annesinin ölümü üzerine Montpellier ve Bologna’da yazdıklarıdır. Bu sırada, bir yandan klasik yazarlara duyduğu hayranlık ve klasik şiir bilgisi artarken, bir yandan da yerel dil İtalyancasıyla yazılan yeni şiire ilgi duymaya başladı. Laura adlı yüceltilmiş sevgiliye yazdığı şiirleriyle de Rönesans lirik şiirinin gelişmesinde önemli bir rol oynamıştır. Laura’yı ilk kez 1327’de Avignon’daki St. Clare Kilisesi’nde görüp âşık olmuştu ama ulaşamadığı bu kadının kimliğini hiçbir zaman açıklamadı. Bu aşkı anlatan İtalyanca şiirlerini topladığı Rime’yi (Şiirler) yerel dilde yazılmış olduğu için küçümsüyormuş gibi görünmesine karşın, yaşamı boyunca genişletti.
Petrarca klasik kültür ile Hıristiyanlık arasındaki sürekliliğin kararlı bir savunucusuydu. Klasik kültürü zengin bir vaat, Hıristiyanlığı onun ilahi tecellisi olarak görüyordu. Görünüşte çelişen bu iki ideali bir senteze ulaştırmasıyla, Avrupa Hümanizmi olarak bilinen hareketin kurucusu ve önemli bir temsilcisi olmaya hak kazanmıştır.
Eserlerinden Bazıları: Epistolae metricae (Manzum Mektuplar); De viris illustribus (Ünlü Kişiler Üzerine); De vita solitaria (Yalnız Yaşam Üzerine); De Otio religioso (Dinsel Huzur Üzerine); De sui ipsius et multorum ignorantia (Kendimin ve Başkalarının Cehaleti Üzerine).