Théophile Gautier
Théophile Gautier (Tarbes 1811 - Neully-sur-Seine 1872)
Fransız şair, oyun yazarı, romancı, gazeteci ve edebiyat eleştirmeni. Henüz üç yaşındayken ailesi Paris’e yerleşti. Okumayı söktüğünde beş yaşında ya var ya yoktu. Büyük bir tutkuyla okuduğu ilk kitaplar Robinson Crusoe ve Paul ve Virginie’ydi, belki de bu yüzden ilk başlarda, tiyatroya, özellikle de dekor ressamlığına değil de denizciliğe heves etti. Ortaokulu geleceğin Nerval’i Gerard Labrunie ile birlikte okudular, son dönem Latin şairlerine ilgi duymaya da bu yıllarda başladı. Resim öğrenimi almak üzere ressam Louis-Édouard Rioult atölyesine katıldı. On dokuz yaşında Nerval ve Petrus Borel onu Victor Hugo ile tanıştırdı. Bir grup genç arkadaş Hugo’nun, Hernani’sini ilk kez sahneye koydular, fakat oyun sırasında romantizm ve klasizim yanlıları arasında gerçek bir kavga çıktı. Bu kavga edebi bir tartışma olarak süregiderken Gautier o gün sahnede giydiği vişne çürüğü yeleği ile çoktan hafızalardaki yerini almıştı. Oyundan hemen sonra resmi bıraktı ve tamamen yazın yoluna girdi. Babasının desteği ile yayınladığı ilk şiirleri kendi küçük çevresi haricinde ilgi görmedi. Ancak 1835’te öndeyişinde “sanat için sanat” anlayışını kuramlaştırdığı Matmazel Maupin isimli romanı büyük sansasyon yarattı.
Gautier 1830 ve 1870 yılları arasında yazmaya ara vermeden çeşitli türde eserler verdi, uzun seyahatlere çıktı, gazete ve dergilere sayısı iki bini aşan makale yazdı. İspanya’ya, Cezayir’e, bazı Doğu ülkelerine ve Rusya’ya gitti; 1852’de de yeni bir şiir anlayışı getiren Ém aux et camées’yi (Mineler ve Akikler) yayımladı. Bu yapıtıyla “gerçek, mutlak ve eksiksiz bir biçime, bir Güzellik’e” ulaştı. Daha sonraki dönemde Arria Marcella (1852), Le Roman de la momie (Mumyanın Romanı, 1858), Capitaine Fracasse (Yüzbaşı Fracasse, 1863), Spirite (İspritizmacı, 1866) gibi öykü ve roman türünde yapıtlar veren Theophile Gautier, bu ürünleriyle dış dünyanın varlığını yadsımayan ama, bu dünyanın da korkularını ve sıkıntılarını gidermeye yetmediğini gösteren bir yazar olarak göründü. Gautier, eserlerinde özellikle mistik dünyanın ögelerinden ve ruhlar âleminin zenginliğinden ustalıkla faydalandı. “Sanat, sanat içindir” akımının ilk temsilcilerindedir.
Baudelaire meşhur Elem Çiçekleri’ni ona ithaf etmiştir.
Gösterilen: 1 ile 2 arası, toplam: 2 (1 Sayfa)