Çocukların Oyunları

Pieter Brueghel - the Elder / Baba (1525 - 1569): Peyzaj çalışmaları ve köy betimlemeleriyle tanınan, Hollandalı Rönesans ressamıdır. 1559’dan sonra soyadındaki h’yi atmış ve eserlerini Bruegel şeklinde imzalamaya başlamıştır. Fransa ve İtalya’da bulunduktan sonra 1551’de ressam loncasına “usta” olarak kabul edileceği Antwerp’e geçti. Sanatçının eserlerinde sıkça rastlanan tema savaşlar, yıkımlar, perişan insanlar ve bu dönemlerdeki dayanışma çabalarıdır. Peasants (köylü takımı), manzara ile iç içe geçmiş insanların sıkça yer aldığı eserlerin yanısıra dinî konulara yoğunlaşan eserleri de bulunmaktadır. İtalya’da Rönesans’ın altın çağının yaşanmaya başladığı, Luther’in öğretileriyle Protestan kültürünün Avrupa genelinde yayılmaya devam ettiği bir dönemde Katolik dünyanın din dışı konuların işlendiği sanata karşı mücadeleyi hızlandırdığı bir atmosferde eserler vermeye çalışmıştır. Döneminde Habsburg Hanedanı’nın İspanya’dan bağımsızlık mücadelesi başlamış, 80 yıl savaşlarının en hararetli dönemine tanıklık etmiştir. Ölümün Zaferi isimli eseriyle insanlığa ve olup bitene tepkisini koyarken, neredeyse hepimizin aynı çocuk oyunlarıyla büyüdüğümüzü anımsatan olgunluk dönemi resimlerinden Çocukların Oyunları bizi ortak saflığa davet eder. Sanatçı günlük hayatı tasvir eden tarzda (genre art) eserler vermektedir. Eserlerinde yer alan kişilerin isimleri, unvanları vb değil onların günlük hayat içindeki konumları, doldurduğu boşluk tasvir edilmektedir. Bir resim içerisine o konuyla ilgili bilinen tüm figürleri de yerleştirmek suretiyle “işe ve âna tanıklık” etmek istemiştir. Resimlerinde seçtiği esas bir temanın etrafında şekillenen tüm detayları çok sayıda figürle birlikte alt konular olarak ele almış, bunları resmederek günlük sıradan hayatın parçası olabilecek bir “resim konusunu” büyük ölçekli bir konuya dönüştürmüştür. Bu büyük ölçekte ele alınan konu içerisindeki figürler, kahramanlar, günlük işini yapan insanlar bir diğerinden bağımsız olarak ama konunun ana temasıyla uyum içerisindedir. Resimlerinde her figür kendi işini ve fonksiyonunu icra eder, bir başkasının ne yaptığından etkilenmez...

Çocukların Oyunları (Children’s Games, 1560): İzleyicinin, bu tabloda resmin genelini görebilmesi için resimden uzaklaşması gerekirken, ayrıntıları fark edebilmesi için ise çok daha yakından bakması gerekir. Resimdeki çocuklar yerel ve o döneme ait kıyafetleri içinde, yuvarlak kafaları, kardanadamın kömürden gözleri gibi yapıştırılmış kara gözleri, çirkince ve anlamsız yüz ifadeleriyle birbirlerine benziyorlar. Tabloda 168 erkek ve 78 kız çocuğu var, yetişkin olarak iki figür yer alıyor ki bunlar resmin ortalarında başında gelin duvağı olan kadın ile resmin sağ üst bölümde kavga eden iki çocuğun üzerine su döken yaşlı kadındır. Çocukların hepsi tek tek veya grup halinde oynamaktadırlar, oyun dışında kalıp bekleyen ya da oynamadan sadece seyreden hiçbir çocuk yoktur. Tabloda 91 (doksan bir) oyun resmedilmiştir, 91 adet farklı ve bilinen çocuk oyunu.