Seçkinlerin Yükselişi ve Düşüşü: Kuramsal Bir Sosyoloji Uygulaması

Machiavelli’den günümüze siyasetin doğası zayıflarla güçlülerin mücadelesi şeklinde tasvir edilmiştir. Bir diğer ünlü İtalyan Vilfredo Pareto, 20. yüzyılın başındaki bu mücadeleye yeni bir soluk kazandırır. Pareto’ya göre insanlık tarihi, seçkinlerin kendi aralarında durmadan devam eden bir yer değiştirme mücadelesidir. Kısa aralıklar dışında insanlar her zaman bir seçkin azınlık tarafından yönetilmişlerdir. Seçkin gruplardan biri yükselirken diğeri alçalır. Pareto seçkin (elite) kelimesini (İt. aristrocrazia) en güçlü, en enerjik ve kötülük kadar iyiliğe de yeteneği olan anlamında kullanır.

Seçkinlerin iktidara gelinceye kadar kullandıkları yöntem ve araçlar birbirini anımsatır. Tüm seçkinler benzer davranış kalıplarını sergilerler. Esasen tüm mesele iktidardan bir pay kapma mücadelesidir. Önceleri masum ve mağdur olan gruplar iktidara geldiklerinde her türlü baskıyı uygulamaktan çekinmezler. Geçmişte zayıf ve yoksulların yanında yer alan seçkin gruplar, zafere ulaştıklarında bu sefer başa dönme şansını kaybederler.

Seçkinlerin Yükselişi ve Düşüşü konulu bu eser ekonomiden sosyolojiye önemli bir adım atar. Kitap Pareto’nun siyaset sosyolojisinin önsözü olarak da okunabilir. Pareto, ileride bu düşünceler sayesinde dünyada büyük bir ün kazanacaktır.