• Sanat Felsefesi

Sanat Felsefesi

  • 230,00 TL
  • 161,00 TL


  • Stok Durumu: Stokta var
  • 24 Saatte Kargoda
Sanatta gördüğümüz, duyduğumuz, okuduğumuz mutlağın ışığı, mutlağın sesi, mutlağın hikâyesidir, tersinden de söylenebilir; yıldızlı bir gecede gökyüzüne bakan Tanrı, Van Gogh’un Yıldızlı Gece’sini görür ve bu yüzden Yıldızlı Gece’ye bakan biz değilizdir, Yıldızlı Gece bize bakar, o mutlağın yıldızlı gece olarak görünmesi ve görmesidir; Truva Savaşı Tanrının gözünden İlyada Destanı’dır, Tanrı bize İlyada’da hikâyemizi böyle anlatır, çünkü onun hikâyesi mutlak anlamda böyle vuku bulmuştur; Beethoven’ın Yedinci Senfoni’sinde duyduğu evrenin hareketidir, Tanrı hareket etmekte ve bize hareketini böyle duyurmaktadır. Sanatta görünen ve görenin, duyulan ve duyanın, anlatılan ve anlatanın birbirine karışması bundan kaynaklıdır, bunlar sanatta özdeş hale gelirler.
 
"Evren Tanrıda mutlak sanat eseri olarak ve ebedi güzellikte kurulmuştur. Benzer şekilde kendilerinde ya da Tanrıda oldukları haliyle tüm şeyler, mutlak olarak hakiki oldukları gibi, mutlak olarak güzeldir. — Schelling
 

  • Yazar: Friedrich Wilhelm Joseph von Schelling
  • Kitabın Başlığı: Sanat Felsefesi
  • Orijinal Başlık: Philosophie der Kunst
  • Çeviren:Merve Ertene, Serhat Arslan [Almanca]
  • Yayına Hazırlayan: Ufuk Coşkun
  • Kapak Tasarımı: Harun Ak
  • Dizi Bilgisi: Doğu Batı Yayınları - 200; Felsefe Dizisi - 60
  • Basım Bilgileri: 3. Basım / Mart 2024 [1. Basım / Aralık 2017]
  • Sayfa Sayısı: 443
  • ISBN: 978-605-2133-07-1
  • Kapak Resmi: Homeros’un Tanrılaştırılması, Jean-Auguste-Dominique Ingres, 1827.
  • Boyutları: 13,5 x 21

Çevirmenin Önsözü

Giriş

     Sanat Biliminin İncelenmesinin Gerekçeleri

     Bir Sanat Felsefesinin İmkânı

     Sanat Felsefesinin En Genel Dedüksiyonu

 

I. Sanat Felsefesinin Genel Bölümü

A. Sanatın Başlı Başına ve Genel Olarak Kurgulanışı

B. Sanatın İçeriğinin Kurgulanışı

1. Mitolojinin Sanatın İçeriği olarak Türetimi

2. Mitolojiyle İlişki Bakımından Antik ve Modern Şiir Sanatının Karşıtlığı

     Dinî-Felsefi Gelişim

C. Tikelin ya da Sanat Formunun (Tikel Sanat Eserinin) Kurgulanışı

1. Başlı Başına Sanat Eseri Kuramı

Yücelik ve Güzellik, Naif ve Duygusal, Stil ve Üslup Karşıtlığı

2. Estetik İdeanın Somut Sanat Eserine Dönüşümü

a. Biçimlendirici Sanatların Dedüksiyonu

b. Sözlü Sanatların Dedüksiyonu

Sonuç: Sanat Felsefesi = Evrenin Sanat Formunda Kurgulanışı

 

II. Sanat Felsefesinin Özel Bölümü

D. Sanat Formlarının Reel ve İdeal Seri Karşıtlığında Kurgulanışı

1. Sanat Dünyasının Reel Yönü; ya da Biçimlendirici Sanatlar

a. Müziğin Kurgulanışı (Tını, Rezonans, Duyma Duyusu)

α. Kendinde ve Kendi için Müzik Formları

β. Kozmik Cisimlerin Yaşamıyla İlişkisi Bakımından Müzik Formları

b. Resmin Kurgulanışı (Işık, Renkler, Görme Duyusu)

α. Resmin Formları

β. Resmin Sanatsal Aşamaları ya da Nesneleri

c. Plastik Sanatların ve Formlarının Kurgulanışı

α. Mimari

β. Bas-rölyef

γ. Heykel

İnsan Figürünün Sembolik Anlamı

Başlı Başına Biçimlendirici Sanatlar Üzerine Genel Değerlendirmeler    

2. Sanat Dünyasının İdeal Yönü ya da Sözlü Sanatlar (Dar Anlamda Poesie)

a. Şiir Sanatının Başlı Başına Sanatla İlişkisi

b. Şiir Sanatının Özü ve Formu

c. Tekil Şiir Türlerinin Kurgulanışı

α. Lirik Şiir

β. Epik Şiir

aa. Epik Şiirin Temel Belirlenimlerine Göre Kurgulanışı

bb. Epik İçerik

Vergilius’un Homeros ile Karşılaştırılması

Antik Epiğin Çağdaş Taklitleri

cc. Epik Şiirin Tekil Türlere Ayrışması

α α. Eleji ve İdil

β β. Didaktik Şiir ve Satir

Lucretius

dd. Romantik (Modern) Epik

α α. Şövalye Şiirleri (Ariosto)

β β. Roman (Cervantes, Goethe)

γ γ. Çağdaş İçeriklerle Epik Denemeler (Voß, Goethe)

ee. Dante’nin İlahi Komedya’sı
(Kendinde ve Kendi için Epik Tür)

γ. Dramatik Şiir

aa. Başlı Başına Dramatik Şiir Kavramı

bb. Dramanın Tragedya ve Komedya Olarak Ayrışması

α α. Tragedya

aaa. Tragedyanın Özü ve Hakiki Nesnesi

bbb. Tragedyanın İçsel Kurgulanışı

ccc. Tragedyanın Dışsal Formu

Aiskhylos, Sophokles, Euripides Üzerine

β β. Komedyanın Özü Üzerine

Aristophanes

cc. Modern Dramatik Şiir Üzerine

Shakespeare

Calderón

Goethe’nin Faust’u

Modern Komedya

Sözlü Sanatların Müzik, Şarkı ve Dansta Biçimlendirici Sanatlara Geriye Dönme Gayreti

Friedrich Wilhelm Joseph von Schelling (1775-1854)

Ünlü Alman filozof. Kant sonrası Alman İdealizminin önde gelen temsilcilerindendir. Doğu dilleri profesörü olan Lutherci bir papazın oğludur. On beş yaşında Tübingen’deki ilahiyat okuluna kabul edildi. O dönemde Tübingen’de öğrenim gören gençler Fransız Devrimi’nin etkisindeydiler ve felsefeye yöneliyorlardı. Schelling, başlangıçta Kant, Fichte ve Spinoza’nın felsefelerinden etkilenmişse de, sonrasında kendisi doğaya dayanan bir felsefi akım geliştirdi. Schelling’in kuramı “mutlakçılık” olarak adlandırılır. 1795 yılında Über die Möglichkeit einer Form der Philosophie überhaupt(Genel Bir Felsefenin Biçimi ve Olanağı Üzerine) ve hemen ardından yayımladığı Vom Ich als Prinzip der Philosophie(Felsefenin İlkesi olarak Ben Üzerine) adlı eserlerinde ele aldığı temel kavram “mutlak”tır. 1798’de Jena Üniversitesi’nde profesörlüğe getirildi, sonraki yıllarda doğa felsefesi üzerine birçok eser yayımladı. System des transzendentalen Idealismus(Transandandal İdealizm Sistemi, 1800) adlı başyapıtında geliştirdiği doğa kavramını “ben”i hareket noktası alan Fichte’nin felsefesiyle birleştirmeye çalıştı. 1841’de Berlin Üniversitesi’nde verdiği derslerin takipçileri arasında Friedrich Engels, Søren Kierkegaard, Jacob Burckhardt ve Mihail Bakunin de yer almaktaydı. Schelling’in felsefi görüşlerinin özgünlüğü, yakın dönemlerde, mutlak akla dayalı felsefi sistemlerin karşısında olan Varoluşçuluk ve felsefi antropoloji gibi yaklaşımların gelişmesiyle bağlantılı olarak yeniden değer kazanmıştır.