Doğu Batı Sayı 22: Edebiyat Üstüne
- 250,00 TL
-
187,50 TL
- Stok Durumu: Stokta var
- 24 Saatte Kargoda
FRAGMANLAR
Zeynep
Sayın
Fragmanlar
I
EDEBİYAT
Ahmet
İnam
Ebediyatını
Yitirmiş Edebiyat
OSMANLI
VE CUMHURİYET EDEBİYATI
Mehmet
Kalpaklı
Osmanlı
Şiirine Genel Bir Bakış Denemesi
M.
Orhan Okay
Modernleşme
ve Türk Modernleşmesinin İlk Döneminde İnanç Krizlerinin Edebiyata Yansıması
Orhan
Tekelioğlu
Edebiyatta
Tekil Bir Ulusal Kanonun Oluşmasının İmkânsızlığı Üzerine
Kurtuluş
Kayalı
Siyaset
Kıskacından Biçimcilik Kıskacına Tarihsel ve Sosyolojik
Damarını Kaybetme Tehlikesi Sınırlarında Gezinen Türk Edebiyatı
Kürşad
Ertuğrul
Türkiye
Modernleşmesinde Toplumsal ve Bireysel Özerklik
Sorunu
M.
Asım Karaömerlioğlu
Erken
Dönem Türk Edebiyatında Köylüler
Aslı
Yazıcı Yakın
Otobiyografi
VİTRİNDEKİLER
M.
Mukadder Yakupoğlu
Entelektüel
Edebiyatın İflası: Enis Batur ve Acı Bilgi
Zeliha
Etöz & Nuran Erol Işık
Doğu
ve Batı’nın Dayanılmaz Hafifliği: Ahmet Altan’ın Kılıç Yarası Gibi ve İsyan
Günlerinde Aşk Romanlarının Anlam Dünyası
SAHNE
ARKASI
Paul Ricœur
Edebî
Eleştiri ve Felsefî Hermeneutiğin Bir Problemi Olarak “Yazmak”
Ertuğrul
R. Turan
Kolektif
Şizofreni: Zamanın İki Yüzü
OKUMALAR
Özgür
Taburoğlu
Baştan
Çıkaran Nakış Cinleri: Lâle Devri’nin Göz Boyayan Renkleri ve Nakışları
Metin Yeğenoğlu &
Simten Coşar
Gerçek-Tahayyül
Siyaset-Edebiyat: Tuhaf Olmayan İkilinin Yazınsal Örnekleri
Yücel
Dursun
Bir Samuel Beckett
Okuması: Adlandırılamayanın Adı ya da Kendiliğin (Self) Dramı
OKUMA
PARÇASI
Fermâ
Lekesizalın
Sınır Durumlar,
Yaşamlar ve Kimlikler: Doğu’nun Limanları
EDEBİYATLA KISA BİR YOLCULUK
Edebiyat, sakladıkları ve
gösterdikleriyle farklı zihniyetlerin ve bilgi yapılarının açığa çıkarılması
noktasında muazzam görevler üstlenen güçlü bir sanat ve iletişim aracı. Edebiyatseverler
ve edebiyat okurları yakından bilirler ki, sanatçının kuyumcu ustalığıyla
duyularında billurlaştırdığı her olgu, kristalize ettiği her varlık; benzersiz
söyleyiş yeteneğinin ve üstün poem kültürünün doğasını yansıtır.
Canlılık, sonsuzluk, mizah, saçmalık ve derin iştiha sanatçının deha kültürünü
filizlendirir. Kırılganlıklarını besler, büyütür, olgunlaştırır, koparır,
hattâ yabancılaştırır. Klasik eserleri ya da yeni Açık Yapıt’ları elimize
aldığımızda kaskatı örülen bir duvarla karşılaşmayız, zırhlara bürünmüş bir
egoyu, benliği okumayız. Önümüzde, yaşamın tüm güzelliklerini görülmemiş
duyarlılıklarla sergileyen bir usta vardır, bir iktidar ve güç gösterisi
değildir bu, yeri geldiğinde suçlarını itiraf eden, zaaflarını söyleyen, akla
hayale sığmayacak muzırlıkları dile getiren bir cesaret... Ve okurla yazar
arasında edebiyatın açtığı bu özerk alandan dünyayı, insanları ve çevreyi
seyretme denemesinin birçok ilginç oyunu sergilenir.
Edebiyat bir
taraftan “özne” sorununu çarpıcı ve dramatik biçimde ortaya koyarken,
yüzleştiği başka bir alan, toplumsal realitelerin kendisidir. Edebiyatın, toplumsal
izdüşümleri ayrıntılarıyla yansıtan dev bir ayna gibi işlev gördüğünü
söyleyebiliriz. Roman, öykü, şiir, anı, deneme, piyes gibi edebî türler
yalnızca metinle sınırlı tutulamaz; bunun da ötesinde, yazarın esinlendiği
kaynaklar, beslendiği kültür ve tarihsel arka plan etkisini güçlü bir biçimde
duyurur, hissettirir. Bu yönüyle edebiyat canlı ve dinamik yapısıyla sosyal
bir arkeolojiye benzetilebilir. Toplumsal sorunlar, çalkalanmalar, ideolojiler,
ütopyalar farklı anlatı ve söylem düzeylerinde bu metinlerde yeniden
kurgulanır, yorumlanır ve edebî izlerini kaybetmeden somut anlam kümelerine
kavuşur.
* * *
Bizdeki edebiyat ile ilgili
tartışmalara gelince, ana eksen daha çok batılılaşma, modernleşme, kültür,
kimlik, gelenek ve dil meselelerinde yoğunlaşmıştır. Bu tartışmalar verimli
olmakla birlikte çoğu zaman siyasal perspektifin (daha çok dört başı ma’mur
ideolojik bakışların) kıskacı altındadır. Siyasal bir projenin ürünü gibi
düşünüyoruz edebiyatı. Yazar ne ölçüde çağdaş ya da birtakım geleneklere sadık
kalabilmiş mi? Siyasetteki yönelimlere paralel biçimde bazı dönemlerde kimi
yazarlar ilgi görmüş, kimileri ise unutulmuştur. Bugün Tanpınar’ın değişik
çevreler tarafından (neredeyse kırk yıl sonra) keşfedilmesini nasıl
açıklayabiliriz? Yakup Kadri, Halide Edip’leri, lise müfredatlarında
öğretildiği gibi Kemalist tonlamaların süzgecinden geçerek mi okumalıyız?
Sabahattin Ali, Nâzım Hikmet’in sosyalist kavrayışlarının ötesinde herkesin
kendisini bulabileceği başka gündemleri yok muydu?...
Ve ne zaman,
beylik takıntıları bir yana bırakıp dilin estetik ve kültürel formları üzerinde
konuşup, farklı dönemlerindeki edebî izleri tadabilme lüksünü yakalayacağız?
Bu soruları dile getirmek bile düşündürücü, bir anlamda edebiyatımızın geleceği
açısından umut kırıcıdır.
Umut kırıcı
başka bir öge, bugünkü edebiyatımızda da patronaj kültürünün devamıdır. Reklâm
kampanyaları, rekor satışlar, imza günleri, yağmur gibi ödüller, karşılıklı
iltifatlar, oligarşik çevre ve gruplar bizce edebiyat dünyasını diriltmekten
çok, bitkisel yaşama terk etmektedir. Övgüyle takdim edilen best-seller’lar
neredeyse on-on beş yıllık bir sözcük hafızasıyla kaleme alınmıştır. Mekânlar
bellidir. Karakterler sipariş edilmişçesine hazır, göreve çağrılmayı
beklemektedir. Kurgular, imgeler, ele alınan meseleler birbirinin tekrarı,
bıktırıcı bir biçimde uzayıp gitmektedir.
Artık herkes
kabul ediyor ki, ambalajlanmayan bir yapıtın değeri uzun süre anlaşılmayacak,
daha doğru ifade edilirse; güç ilişkilerinin verdiği avantajlar en iyi biçimde
semirilerek gelecekte unutulmaya mahkûm kitaplar şimdilerde vitrinleri
süslemeye devam edecek.
Gelecek
yıllarda edebiyat ile ilgili tartışmaları gündemimize getireceğiz,
getirmeliyiz. Ve “Neden bu kadar duyarsızız?” sorusunu ilk önce edebiyat için
sormalıyız.
Taşkın
Takış