“Attika Geceleri” (Noctes Atticae), Aulus Gellius’un bilinen tek yapıtıdır. Aslen hukukçu ve felsefeye düşkün bir kültür adamı olan Gellius’un bu eseri, gençliğinde felsefe merakıyla gittiği Atina'da okumuş olduğu eserlerden yaptığı kısa ya da uzun alıntılardan, kendi yorum ve hatıralarından oluşur. Eserde yer verilen konular felsefe, mantık, gramer, etimoloji, hukuk, tarihi anı ve anekdotlar, biyografi, eski gelenekler, söylenceler, müzik, astronomi, spor ve oyunlar, festivaller, dinî bayramlar, mitoloji, devlet işleri, coğrafya ve topografya, Senatus kararları, falcılık ve kehanet, giyim kuşam ve görgü kuralları, gastronomi, savaş sanatı ve askerlik, güzel konuşma, doğa tarihi, ahlâk, metin eleştirisi, günlük yaşam, kamu hayatı, kütüphaneler, sahne sanatları, güzel sanatlar ve hekimlik gibi disiplinlere yayılan geniş bir yelpazeyi kapsar. Günümüze ulaşmamış ya da az bilinen birçok kitap ya da şahsiyete dair bilgi içermesiyle bu eser aynı zamanda Eskiçağ edebiyatı ve dünyası hakkında önemli bir referans kaynağıdır.
- Latinceden Çeviren: Levent Keskin
- Tarih
- 224 Sayfa
- Ebat: 13,5 x 21
- Ocak 2021
- ISBN: 978-625-7030-50-2
İÇİNDEKİLER
Çevirmenin Önsözü
Giriş
Attika Geceleri
Önsöz
Kitap I
Kitap II
Kitap III
Kitap IV
Kitap V
Kitap VI
Kitap VII
Kitap VIII
Kitap IX
Kitap X
Kitap XI
Kitap XII
Kitap XIII
Kitap XIV
Kitap XV
Kitap XVI
Kitap XVII
Kitap XVIII
Kitap XIX
Kitap XX
Lûgatçe
Kaynakça
Aulus Gellius
Tahminen 123-169 yılları arasında yaşamıştır. Latin edebiyatının Gümüş Çağı temsilcilerindendir. Roma’da doğmuştur. Samniumlu soylu ve varlıklı bir aileden gelir. İyi bir eğitimin ardından 143 yılında felsefe öğrenme amacıyla Atina’ya gider. Attika bölgesinde ikamet ettiği bu dönemde (en az bir yıl geçirdiği varsayılır) boş kalan zamanlarını serbest okumayla ve özellikle Roma’da görmediği kitapları inceleyip notlar almakla değerlendirir. Bu uğraşısını ülkesine döndüğünde de hukuk mesleğiyle birlikte sürdürür. Sonuç olarak yirmi kitaplık büyük bir derleme eser olan Noctes Atticae (Attika Geceleri) ortaya çıkar. Yazarın bilinen tek eseridir. Eserinde İmparator Hadrianus’tan hayranlıkla söz eder. Yazış stili zaman zaman bulanık olup, ifadelerinde eski ve alışılmadık sözcük ve tabirlere de yer verir. Cicero ve Vergilius’u özellikle takdir eder. Âni ölümünün sebebi bilinmemektedir. Nükteli, hoşgörülü tabiatıyla ve entelektüel merakıyla dikkat çeken bir yazardır.
Levent Keskin
1987 yılında ODTÜ İdari Bilimler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü’nden mezun oldu. Özel sektörde çalıştı. 2003-2007 yılları arasında İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Eskiçağ Dilleri ve Kültürleri, Latin Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde lisans programını bitirdi. Aynı üniversitenin Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde 2010 yılında “Sürgün Sonrası Eserlerinde Ovidius’un Ruh Hali ve İmparator Augustus ile Çatışması” tezi ile yüksek lisans, 2015 yılında “Urbanitas’ı Anlamada Petronius’un Satyricon’u Üzerine Bir Karakter Çözümlemesi” tezi ile de doktora programlarını tamamladı. 2018 yılında “Genç Plinius’un Mektupları” (Epistulae I-IV) çevirisi Doğu Batı tarafından yayımlandı.